Het is vandaag, 7 juli 2010, precies 150 jaar geleden dat componist en dirigent Gustav Mahler is geboren.
Ik heb deze componist pasgeleden ‘ontdekt’ en ben erg onder de indruk. Die klassieke muziek is erg moeilijk te doorgronden. Het voelt heel diep en melancholisch, maar ik snap nog niet helemaal wat Mahler ‘probeert te zeggen’. Dat is leuk, want dat betekent dat er nog veel valt te ontdekken.
Tot nu toe heb ik van Mahler gehoord: de vijfde en tweede symfonie, en “Das Klagende Lied” (live door het Residentieorkest).
De tweede symfonie heb ik zondagavond voor het eerst gehoord/gezien op dvd. De dvd had ik van mijn dirigent gekregen en hij zei dat ik er echt voor moest gaan zitten. Niets was minder waar. Al vanaf de eerste noot gebeurde er iets magisch, iets wat ik niet goed onder woorden kan brengen. Dat begin van die symfonie, met een soli van de celli, is geniaal. En dat koor, dat staat daar, maar ik wist nog niet wanneer het voor het eerst zou beginnen. De mezzo-sopraan en de sopraan kwamen al eerder aan bod, maar dat koor...Vol anticipatie wachtte ik erop en pas bijna helemaal aan het einde van de symfonie komt dat koor er subtiel in. Geniaal. Ongelooflijk. Kippenvel en tranen.
In de week van 14 juli is het Mahler-week op tv. Nou heb ik geen tv in mijn kamer, dus ik weet nog niet precies hoe ik dat ga volgen. Maar volgen zal ik het! Vandaag zag ik op Twitter een link naar de volgende video over Mahler in Nederland:
1 comment:
nu: Mahler 4 op Ned2!
(my favorite)
Post a Comment