I was so sad when I found a note in my mailbox that the mailman had tried to deliver my copy of Starcraft II, the special edition, on Tuesday and I wasn't home. Well yeah, I work full time at the moment, what can I do about that?? And apparently, none of my roomies were home as well, so yeah....unable to deliver.
Wednesday, the same story. I checked the opening hours of the post office, where my package was now stored, and to my dismay it was open from 9:30 - 17:30 on weekdays. I leave the house at 9:00 and come back at 19:00... How the hell can I pick it up then?! Greatly annoyed, I had to surrender myself to the idea that I would have to wait until Saturday to fetch my copy of Starcraft. You can't send anyone else, because you have to show your ID.
Anyway, today is Saturday! Excited like a little child, I went to the post office when it opens, at 10:00 am sharp. At home, I teared the carton box open and there it was, frikkin' finally:
The box looks very cool, completely in theme. When you open it, it reveals all the cool goodies inside.
The special edition contains a lot more than just the DVD with the game: a behind-the-scenes-DVD, a comic book, a book with artwork from the game (my favorite, I LOVE artwork), the soundtrack, and a USB-drive shaped as the dogtag of one of the heroes in the game Raynor James (how cool is that?). I tried to photograph everything:
Stills from the artwork book
The USB drive. I forgot to mention, it comes pre-loaded with Starcraft I.
A still from the comic book
The booklet in the game-DVD
Those bastards from Blizzard are smart. They included a World of Warcraft guest pass, making the temptation to play that game again very high! I'll store them somewhere out of sight for now....
And now, to install the game!!
PS: For those of you who are thinking "What the fuck is Starcraft? A way to craft your own stars?" Lookie here.
And all the pictures in better resolution here.
Koffie, het zwarte goud. Ik drink er graag van. De smaak, de kleine boost die je ervan krijgt; het geeft me altijd een klein geluksmomentje. Ik limiteerde mezelf altijd tot twee kopjes per dag, maar dat liep de laatste tijd vaak uit naar vier. Op het werk gaat er toch al snel meer doorheen dan je denkt. Zodra mensen weten dat je koffie drinkt, krijg je het soms gewoon voorgeschoteld. En ja, dat sla je dan ook niet af.
Maandagochtend in bed bedacht ik ineens dat een experimentje wel leuk zou zijn. Want hoe verslaafd ben ik nou eigenlijk? Ik besloot om in ieder geval een weekje als Koos koffieloos door het leven te gaan. En als het bevalt, misschien wel langer. Momenteel zit ik op dag 4. En ik leef nog gewoon! *gasp* Voor de liefhebbers of mede-verslaafden: een tussenrapport.
Maandag was er nog niks aan het handje. Ik voelde me ook niet anders dan normaal. Omdat ik net het besluit had genomen, was ik standvastig. Ik meldde het aan iedereen op kantoor en er werd een beetje lacherig op gereageerd. Maar als ik het niet meld, is de verleiding wellicht te groot als iemand ineens koffie aanbiedt.
Dinsdag was ellendig. Heel de dag hoofdpijn, geen aspirine kon er tegenop! Eerst negeerde ik de pijn nog, maar het werd echt superirritant. Ik voelde me ook totaal niet scherp. Het leverde me een stroom aan medelijden op van mensen (gecombineerd met een portie leedvermaak, denk ik). Ook kwamen de pesterijen nu op gang: "Koffie?" "Nee, dank je". Ik sloeg me zo goed als kon door de dag heen. De groene thee ging met sloten tegelijk naar binnen.
Woensdag was al een hoofdpijnloze dag, gelukkig maar! Verder weinig te melden, ik voelde me prima. Ik voel me niet scherper ofzo, helemaal niet. Een ander voordeeltje wat ik wel begon te merken, is dat m'n darmen een stuk rustiger zijn. Dat is wel erg fijn!
Donderdag voelde ik ineens een coffee craving omdat ik in de NRC Next een artikel las waar het woord 'koffie' in voorkwam. Ineens verlangde ik zo naar een heerlijk bakkie pleur! Toen dat eenmaal voorbij was, ging het allemaal prima. Alleen ben ik de thee een beetje zat. Groene thee is de enige thee die ik lekker vind, alle andere theeën smaken bitter (terwijl koffie toch ook heel bitter is). Irritant, want ik wil erg graag een warme drank drinken zo door de dag heen.
Bij mij is de verslaving dus vooral psychisch, maar dat wist ik stiekem al. Ik denk dat ik nu makkelijk een maand zonder koffie kan. De gewoonte is er nu uit gesloopt. En toch, dat zal me niet bij alles lukken. Ik zou ook dolgraag totaal willen stoppen met snoepen. Maar het idee dat ik nooit meer een chocolaatje zou mogen eten, stemt me erg droef. Als ik nu per direct een aandoening zou krijgen waardoor ik nooit meer koffie zou kunnen drinken, zou ik m’n schouders ophalen en verder gaan met leven. Als ik een ziekte zou krijgen, waardoor ik geen chocola meer kan eten, zou ik in huilen uitbarsten. Ik blijf toch een vrouw. Maargoed, als er iets is wat dit experiment mij leert is het wel: alle gewoontes kan je aanpassen, maar sommige gewoontes zitten veel meer vastgeroest.
Ongelooflijk maar waar, ik ben bijna afgestudeerd! Het is het einde van een tijdperk. Tijd voor een korte reflectie; de goede en minder goede dingen van studeren.
Goed De OV-kaart. Man man, dat ding heeft me toch een partij geld bespaard. Vrienden bezoeken was nog nooit zo makkelijk. Concertje op een doordeweekse avond in Amsterdam? Prima, even lekker gratis in de trein stappen en hoppakee. Ik ga dat ding echt huilend inleveren. Leuk, zo'n NS-kortingskaart, maar het is toch een slap aftreksel.
College. Bij mijn studie waren er nooit veel colleges. Ik had dus veel vrije tijd, die ik eigenlijk net wat vaker in m'n studie had moeten stoppen. Maargoed, in die tijd voelde ik me soms zo vrij. Ik hing het merendeel van de tijd wel rond op de uni bij de studievereniging en dat was echt gezellig. We discussieerden daar ook echt wel serieus over onderwerpen, en ik bracht veel uurtjes door in de computerzaal. Ik heb goede herinneringen aan die tijd.
Slecht Slechte docenten. Als er een ding was wat mijn studiemoraal ondermijnde was het wel 'de slechte docent'. Van die lui die op een zo ongeïnspireerd mogelijke wijze college gaven. Die er alles aan leken te doen om hun publiek in slaap te sussen. Nee, wat mij betreft was iedere docent als Christ Klep (mijn favoriete docent op de uni van Utrecht)
Combinatie studie en werk. Ik ben daar nooit goed in geweest. Je wilt niet op een houtje bijten, dus je werkt. Je studieresultaten gaan achteruit. Je stopt met werken. Je bijt op een houtje. Je begint weer met werken. Je verprutst studie weer. The eternal circle of DOOM!! De meer geniale mensen weten dit vast goed te combineren, maar omdat ik nog dertig hobby's had, lukte het mij nooit. Dankzij het vele werken heb ik allerlei leuke spulletjes kunnen kopen, maar ja, in the end heb ik wel langer over m'n studie gedaan. Ben er nog steeds niet over uit of het zonde is geweest ja oder nein. Heeft ook geen zin om daarover na te denken; was ist passiert, ist passiert.
I was only carrying my Lumix TZ7, so no DSLR quality. Still, I'm quite amazed at how good the TZ7 can handle different situations. I'm just glad it isn't my only camera, because pictures get worse the more you zoom, or the less light there is.
Let the music speak for itself. Three songs from Ulver's album Svidd Neger
(Facebook people: this is a video post so go to my blog to view it)
Thursday, July 15, 2010
Woensdag hebben we de komkommertijd officieel geopend bij NOS Headlines. En prompt stroomt het dieren-nieuws binnen.
Zo was er gisteren onder meer:
- een eland in Noorwegen die een supermarkt binnenstormde. - pinguïns in Emmen die ontsnapten. - een lama die de Duitse snelweg oprende.
En vandaag: - onderzoekers in Australië ontdekken prehistorische dieren (persoonlijke note: zijn die nou echt nog nooit in een BBC documentaire van David Attenborough geweest? Ik meen daar weleens heel rare zee-dieren gezien te hebben)
En Bart Jan meldde vandaag in de Coen en Sander Show dat een meisje haar bruine chihuahua kwijt was. Het arme kind was bijna in tranen en wil haar hondje graag terug. Er zal ongetwijfeld nog veel meer dierennieuws komen. Ik houd jullie op de hoogte.
En ter reclame: vrijdag begint KermisFM, de radiozender van de Tilburgse kermis, waar veel van de Headliners actief zijn. Het belooft een groots spektakel te worden dus luistert allen!
Another nice project on YouTube. Director John Cooper wants the YouTube community to help him create a movie called “Life In a Day”. The film is supposed to consist of footage made by thousands of people around the world. About what? Well, about anything that they might do on the 24th of July.
The 24th of July is on a saturday, and I’ll most likely be in Maastricht then to visit a friend. I’ll bring my camera along, and who knows, maybe some nice footage will be the result.
YouTube Symphony Orchestra This isn’t the first time the YouTube community is being asked to cooperate in an event. Last year, everybody could do an audition for the YouTube Symphony Orchestra.
Het is vandaag, 7 juli 2010, precies 150 jaar geleden dat componist en dirigent Gustav Mahler is geboren.
Ik heb deze componist pasgeleden ‘ontdekt’ en ben erg onder de indruk. Die klassieke muziek is erg moeilijk te doorgronden. Het voelt heel diep en melancholisch, maar ik snap nog niet helemaal wat Mahler ‘probeert te zeggen’. Dat is leuk, want dat betekent dat er nog veel valt te ontdekken.
Tot nu toe heb ik van Mahler gehoord: de vijfde en tweede symfonie, en “Das Klagende Lied” (live door het Residentieorkest).
De tweede symfonie heb ik zondagavond voor het eerst gehoord/gezien op dvd. De dvd had ik van mijn dirigent gekregen en hij zei dat ik er echt voor moest gaan zitten. Niets was minder waar. Al vanaf de eerste noot gebeurde er iets magisch, iets wat ik niet goed onder woorden kan brengen. Dat begin van die symfonie, met een soli van de celli, is geniaal. En dat koor, dat staat daar, maar ik wist nog niet wanneer het voor het eerst zou beginnen. De mezzo-sopraan en de sopraan kwamen al eerder aan bod, maar dat koor...Vol anticipatie wachtte ik erop en pas bijna helemaal aan het einde van de symfonie komt dat koor er subtiel in. Geniaal. Ongelooflijk. Kippenvel en tranen.
In de week van 14 juli is het Mahler-week op tv. Nou heb ik geen tv in mijn kamer, dus ik weet nog niet precies hoe ik dat ga volgen. Maar volgen zal ik het! Vandaag zag ik op Twitter een link naar de volgende video over Mahler in Nederland:
De zomervakantie is begonnen voor velen, maar niet voor mij. M'n stage loopt immers gewoon door en dat wist ik toen ik eraan begon. Het is ook niet erg, maar ik ben van de generatie die het gewend is om iedere zomer een paar weken op vakantie te gaan.
Ook heb ik tot nu toe schoolvakanties gehad in de zomer. Sure, ik werkte dan wel een beetje, maar er was ruimte genoeg voor luiheid.
Gelukkig heb ik het toch voor elkaar gekregen om een weekje ertussen uit te gaan. Ik ga met Mickey en haar dochter van elf een weekje wandelen in Oostenrijk. We gaan een berghuttentocht maken en daar heb ik erg veel zin in. De komende maand moet ik wel m'n conditie ietsje opvijzelen....
Vakantieleegte Ondertussen wordt het wel erg stil in Nederland en dat vind ik schijtirritant. Vier huisgenoten zijn op vakantie, dus het is al erg stil in huis. Veel van m'n orkestgenoten zijn ook weg en de orkesten liggen dan ook stil tot eind augustus. Dat vind ik ook irritant. Het zit zo in mijn systeem om op woensdagavond muziek te maken bij KNA, ik ben vanavond dan ook helemaal in de war.
Het afgelopen halfjaar is het orkest in Arkel een stuk hechter geworden. Dat bleek eens te meer op 5 juni in de Efteling. Er was die dag zo'n goede sfeer, zo veel gezelligheid. Ik kijk dan ook erg uit naar het studieweekend van 10 tot 12 september. We gaan binnenkort de bonte avond organiseren. Ja, ik mis m'n orkesten nu al :(
Leuk is wel dat een groot gedeelte van m'n Brabantse familie nog thuis is. We gaan dus zondag met z'n allen de WK-finale kijken. Zo blijf ik dus maar kleine plannetjes maken en moet de zomer ook thuis leuk zijn.
Komkommertijd Helaas kan ik niets doen tegen de komkommertijd. Soms is er zo weinig (leuk) nieuws en daar worden we op de redactie weleens gefrustreerd van. We struinen het internet af, maar overal kom je dezelfde berichten tegen. Vaak ook oude berichten. Leuk nieuws is dus altijd welkom; mail me!
Thanks to Christiaan for taking the pictures. Thanks to myself for my shitty photoshop qualities :D~
I miss photography so much. I don't have a lot of time for it lately. That makes me sad, because there are so much things that I want to experiment with. For instance, weird portaits. Of myself, of other people...
I would like to sneak around on the street and take pictures of people secretly...When I tried that in Rome, people saw through me haha! That left guy in the picture below was looking right at me...
After a very busy week, nothing beats hanging out with good friends! On sunday, Daniël and I strolled around Utrecht for a little shopping. After we were done with that, we walked to an enclosed cloister garden to sit on a bench bel far niente
Photo's taken with the iPhone, hence the shitty quality
Ik heb een weekje met iemand van Headlines video geruild, zodat ik ook even kon proeven van het verslaggevers-vak. Ik kan meteen zeggen dat het erg goed bevallen is!
Een dagje video werkt als volgt. Iedereen komt om 9 uur ‘s ochtends op de redactie. Om half 10 hebben we een vergadering over wat we gaan filmen vandaag. De verslaggevers moeten ieder twee onderwerpen aandragen, zodat de vijver groot genoeg is om uit te vissen. Het is al een beetje komkommertijd, dus het WK en het mooie weer kwamen deze week goed uit.
Uiteindelijk werd maandag besloten dat ik met Max en Wendy naar Zandvoort aan Zee zou gaan om aan mensen te vragen of ze wel op het strand zouden blijven liggen terwijl Nederland in de achtste finales stond. Ons item bestond vooral uit ‘vox pops’, ofwel quotes van mensen die we ter plekke vragen stelden op het strand. Wendy, de cameravrouw, nam ondertussen ook ‘plakshots’ op het strand. In de trein terug gingen we al ‘inladen’, want we hadden een laptop meegenomen. Het inladen duurt net zolang als er beelden zijn geschoten, dus als je dat in de trein al doet scheelt dat uiteindelijk tijd. Je kan toch alleen maar wachten totdat het klaar is.
Op de redactie gaat de verslaggever dan ‘quotes knippen’, de stukjes tekst uit de interviews die echt in het item belanden. Harde keuzes zijn hierin noodzakelijk, want het filmpje moet wel een beetje vlot overkomen. Daarna gaat de cameraman(vrouw) met het echte monteerwerk beginnen. De verslaggever kan hierbij zitten, of niet. Na een paar uur is het dan meestal klaar, al was er deze week wel een uitzondering.
Maandag was dit het resultaat:
Eerste repo Het échte werk begon voor mij dinsdag. Toen mocht ik m’n eerste eigen item maken. Het leek mij zelf wel leuk om iets met de dierentuin te doen. Het was toen al erg warm en ik was wel benieuwd of de dierentuin de beesten nou anders verzorgd (ik kan me voorstellen dat een ijsbeer het niet echt prettig vindt in dit weer). Ik werd echter gestuurd naar: de audities voor de rol van Bruiser in Legally Blonde, de musical. Hilarisch! Ik ging met Daisy, zij heeft er al acht maanden verslaggeving opzitten en wilde meer camerawerk gaan doen. Dat kwam prima uit, want ik kon dus voor tips heel goed bij haar terecht. We mochten de auto meenemen, want we moesten naar Hierden (vlakbij Harderwijk). Daar hadden we een ontzettend leuke dag. De hondjes waren hilarisch (en schattig) en er was veel lekker eten. Ik vond het heel spannend om te doen. In de auto zat ik m’n tekstjes voor te bereiden (vooral die van de stand-up, het begin van het filmpje) en drie goede vragen te bedenken. Dit is het resultaat:
Efteling Woensdag was echt de knaller van de week. Ik ging samen met Rico en Fons naar de Efteling. Op donderdag werd daar de nieuwe achtbaan geopend, maar woensdagavond was er al een persmoment. Enkele BN’ers waren opgetrommeld. Om 2 uur gingen we weg met de auto, en na heel veel file en hitte kwamen we eindelijk aan in Kaatsheuvel. We werden in het park zelfs begeleid door een vrouwke van de Efteling, die echt superlief was. We gingen eerst wat shots nemen in het sprookjesbos en Fons’ stand-up werd er opgenomen. Daarna regelde de vrouw nog even dat Fons en ik voor in de Python konden zitten, zodat Rico daar ook wat shots van kon nemen (haha!). Toen gingen we naar Station De Oost, normaal een eettent, maar nu omgetoverd tot receptie. Daar was de rest van de pers al en de BN’ers. Er was wederom weer heel veel lekker eten in mini-porties (ik heb wel vijf toetjes weggewerkt, mwahaha) en toen ging ik met Rico de interviews afnemen. Dat was erg leuk, en vooral Adje is echt een toffe peer.
Om half 7 was er een toneelstukje over Joris en de Draak (zo heet de achtbaan) en toen mochten de BN’ers er als eerste in. Daarna moesten we even de interviews afwerken van hoe ze het hadden gehad en toen konden wij ook eindelijk in de achtbaan. Tering, wat gaat die hard!!! Echt de vetste houten achtbaan ooit. We gingen er drie keer in en toen stopte de pret helaas. De foto’s waren vandaag gratis, dus we namen een hele stapel mee (eentje siert nu de muur in de redactie). We waren pas om half 11 terug op de redactie en we zetten het inladen aan en gingen naar huis.
Donderdag had ik eigenlijk vrij, maar het filmpje van de Efteling was nog niet af. Ik wilde er wel aan meehelpen dus ging toch naar de redactie. Het monteren was echt supertof. We hadden een uur aan ruw materiaal. Tien uur monteren later hadden we een filmpje van 2:30 minuten. Ongelooflijk. Zo veel werk! Maar het is wel heel vet om te doen.
Gisteren was alweer vrijdag. Het laatste item van die week ging over de Nuon Solar Challenge. Hetzelfde verhaal weer. We gingen erheen. Shots + interview en monteren maar! De voetbalwedstrijd ging grotendeels langs ons heen, want ja, die shit monteert zichzelf niet en anders ben je nog later thuis! Uiteindelijk was ik pas half 10 thuis. De dag begint om 9 uur, dus reken maar uit wat voor werkdagen dat zijn. Geen wonder dat je normaal maar vier dagen hoeft te komen. Je draait makkelijk meer dan 40 uur.
Op vrijdag had ik ook nog een ander klein grappig iets. De NOS maakt ook iedere dag “Verder Vandaag”, waarin de redacties aankondigen wat ze gaan doen die dag. Dat heb ik vrijdag ook ingesproken.