Oh oh, wat heb ik me toch weer op de hals gehaald, denk ik nu! Ik heb me opgegeven voor de Dam Tot Dam loop (19 september, wie komt me aanmoedigen?) en dat is 10 mijl (16,1 km). Net heb ik m'n eerste serieuze training erop zitten en wat doen de voetjes pijn!
Het probleem zit hem niet in mijn conditie, maar in de benen. Op een gegeven moment is de pap op en willen ze niet meer. De laatste kilometer zag ik er denk ik uit als een zielig persoon die voor het eerst was gaan hardlopen, sjongejonge. Het mooie is wel dat ik 1,5 uur hardgelopen heb en dus al een flinke stap in de training heb gezet. Ik zat zo tegen die afstand aan te hikken, maar nu heb ik zo'n 13 km gelopen gok ik. Mooi was het ook, eerst een gedeelte door de bossen, dan een groot gedeelte langs de pasgemaaide weilanden en fort Vechten.
Het lijkt me een mooi project voor de zomer om te trainen voor deze afstand (op tijd), met behulp van een schema, hardslagmeter en nieuwe schoenen.
De nieuwe schoenen zijn inmiddels ook gekocht! Ik heb ervoor gekozen om samen met Christiaan naar de Run2Day te gaan. Daar hebben we persoonlijk advies gekregen. We kregen allebei eerst een neutrale schoen aan en moesten wat heen en weer rennen door de winkel terwijl we opgenomen werden met een camera. Het meisje dat ons hielp analyseerde onze ren-stijl en liet ons daarna bijpassende schoenen aanproberen. Christiaan kon gewoon een neutrale schoen pakken, maar ikzelf liep wat naar binnen toe (over-pronatie). Ik kreeg dus schoenen die de binnenkant van de voet extra steun geven. We renden weer rondjes door de winkel en ook nog een klein rondje buiten. In mijn schoenen zitten ook nog zooltjes, want anders zaten ze te los. Je betaalt wel flink voor schoenen bij de Run2Day; Christiaan was 140 eetjes kwijt en ik 120. We zagen net op internet dat je die schoenen voor $80 kon kopen in de VS. Volgende keer gaan we dus met een creditcard die dingen bestellen, scheelt toch wat doekoes.
No comments:
Post a Comment