Ik speel nu zo'n 13 jaar klarinet, waarvan 12 jaar ook in een orkest (later meedere orkesten). Je zou denken dat je na 12 jaar wel al wat gekke dingen hebt meegemaakt. Zo zat ik eens 3 jaar recht voor de trompetten, waardoor ik mezelf niet kon horen spelen én het gevoel had dat ik langzaam doof werd. Ik heb ook nog 2 jaar alt-klarinet gespeeld bij KNA en dan zit je op een heel andere plek in het orkest waar heel andere dingen te horen zijn. Ik was bevrijd van de trompetten en kon ineens weer mezelf horen spelen! Nu zit ik alweer zo'n 4 jaar bij de soloklarinetten en dan zit je recht voor de dirigent. Die kan dus alle fouten horen die je maakt; dat heeft me al veel spannende momenten opgeleverd als ik even wat minder geoefend had en de loopjes toch wat minder soepel door de vingers gleden.
Maar nu! Met mijn andere orkest (de Bouw en Infra Harmonie) spelen we nu tezamen met twee andere orkesten! Afgelopen zaterdag repeteerden we samen voor het concert van 11 oktober aanstaande. Ik zag er van tevoren erg tegenop. Het is ten eerste erg moeilijk om met 120 mensen echt mooie muziek te maken. Probeer maar eens een mooie dynamiek in je stukken aan te brengen (dan met name in de zachte gedeelten). Dat lukt bijna niet, want iedereen zit om het hardst te spelen. Het is zo grappig, er is zo veel rivaliteit onder orkesten. Het ene orkest vindt zichzelf nog beter dan het andere.
Ik wilde er niet aan meedoen en ging tussen twee dames van een ander orkest inzitten. En warempel, het was gezellig en ze waren heel aardig. Dat viel al mee. Nu nog eens kijken wat de drie verschillende dirigenten ervan bakten (waarvan ik er een natuurlijk al kende). De eerste was een kale man van ik gok in de 30. Hij had een heel vrije aanpak. We konden lekker doorspelen, maar de subtiliteiten van de stukken gingen wel goeddeels verloren. En de tempi! Mijn hemel, het ging soms zo snel dat het met de loopjes net een grabbelton was...Iedereen probeerde maar een riedeltje ervan te maken. Zonde! Toch vond ik de man zelf wel tof; hij maakte eens een grapje tussendoor en de sfeer was relaxed.
Hoe anders was de tweede dirigent! Ongelooflijk serieus en strikt. We konden niet eens al zijn stukken spelen, omdat hij zo vaak de boel stillegde. Toegegeven, de dynamiek en tempi werden aangepakt. Er werd echt muziek gemaakt. Wat dat betreft, petje af voor de beste man. Toch kon ik 'm niet echt waarderen, omdat hij voor mijn gevoel een beetje een toneelstukje speelde als hij commentaar gaf. Op een heel kindse toon: "nou bassen, wat mij betreft mogen jullie daar best piano spelen hoor". Dude, die 'bassen' zijn allemaal 40+ jaar oud, een normale toon aanslaan is ook prima. Moeilijk uit te leggen in een geschreven stukje, maar ik vond het nogal irritant ^_^
In de pauze ff snel bijpraten met wat mensen en een zelfgebrouwen lunch wegkanen (je kunt daar ook lunch eten, maar aan de arme vega's wordt niet gedacht....kaas en vlees. Ik gok dat ik niet mag zeiken :P). Even bij m'n eigen dirigent gepeild (die nog niet aan de beurt was) en hij had weinig goeds te zeggen over de eerste dirigent. De tweede vond hij wel goed. Verder nog even gepraat over het al dan niet goed zijn van thee voor de gezondheid (!?) en toen was het alweer tijd om te blazen.
Tja, over mijn eigen bekende dirigent heb ik niet veel te zeggen. Ik ben aan hem gewend; ken z'n grappenrepertoire, z'n trucs, z'n stijl. Ik was m'n muziek vergeten en keek bij m'n buurvrouw mee, dus ik werd nog even voor paal gezet om m'n vergeetachtigheid (ook bekende stijl). Ik was vooraal aangenaam verrast dat ik gewoon zonder pijn door kon blijven spelen. Meestal zijn m'n mondspieren wel in staking na een uurtje of 3, maar dit keer ging ik maar door! Heerlijk was dat. Om een uurtje of half 3 was het afgelopen. Vanaf 10 uur 's ochtends gespeeld, dus dat was best lang.
Ja, het viel me alles mee! Het was best gezellig en ook op muzikaal gebied kan het allemaal veel slechter. Niet alle stukken liepen even soepeltjes, dus ik hoop dat we dat zaterdag recht kunnen breien. Ik heb me zelden zo vermaakt bij een repetitie; de nieuwigheid was denk ik een leuke afwisseling!
